عاقبت زاینده رود
رودخانه زاینده رود از زاگرس بختیاری سرچشمه می گیرد و با عبور از اصفهان در نهایت به گاوخونی می ریزد. سه هزار سال بوده که این رودخانه این مسیر را طی می کرده و این گستره تاریخی را جان می داده است. دو تحول یکی در سی سال اخیر و دیگری در سه سال اخیر رخ داد. در پایین دست رودخانه مزارع و کشتزارهایی را گستراندند که انطباقی با توان اکولوژیک این حوزه نداشتند و دیگر اینکه سه سال پیش در بالادست زاینده رود به مردم محلی مجوز حفر صدها چاه غیر مجاز داده شد. دیمزارها و مراتع با آبی که از این چاهها به دست آمد تبدیل شدند به کشتزارهای آبی. اکنون : زاینده رود است و طبیعت پیرامون رودخانه و شهر اصفهان و تالاب گاوخونی، کشتزارهای پایین دست در اصفهان و کشتزارهای بالادست در چهار محال و بختیاری. واقعیت این است که آب موجود در زاینده رود به اندازه تامین آب مورد نیاز یکی از این سه بخش است و هر کدام پر شوند آن دو دیگر خالی می مانند. مردم بختیاری و مردم اصفهان البته هر کدام لابی خود را دارند. اما به هر حال این طبیعت کرانه های زاینده رود، و تالاب گاوخونی است که هیچ کس را ندارد وکلا از محاسبات تقسیم آب این حوزه حذف شده است.
سال 2015 بود که ایران و هم امارات در رقابت برای ثبت این شاهکار برای خودشون با ارسال مدارک برای یونسکو تلاش کردن...در حال بررسی است..و هنوز کسی نظر قطعی مبنی بر اینکه این بادگیر ها به ثبت رسیده برای ایران در اخبار نیومده... اگرچه این شاهکار برای ایران هست و از ایران به امارات گسترش پیدا کرده و از 150 تا 200 سال به اونور هم بیشتر نمیره قدمتش در امارات... ولی خوب از اونا(امارات) هر کار ناجوانمردانه ای بر میاد..
بازم باید منتظر موند...