هم اکنون
نابودی جهانی جنگل ها، بحران عظیمی است که با آن روبرو شده ایم.قطع بی رویه درختان در آسیا از ۶سال قبل
تاکنون باعث از بین رفتن ۲۰درصد از
جنگل های دنیا شد که در مقایسه با دامداری که زمانی اولین عامل نابودی جنگل ها بود
رشد چشمگیری داشته است. دامداری هم اکنون باعث از بین رفتن ۵درصد از
جنگل های دنیا می شود.
جلوگیری از فرسایش زمین
باران و برف
در مناطق فاقد گیاه در روی زمین به صورت هرز آبهای سیل آسا جاری می شوند و چون
مقاومتی در برابر خود نمی بینند ذرات ریز و درشت خاک را حمل می کنند و بتدریج در
مسیر خود و یا در پشت سدها و دریاچه ها رسوب می دهند، گاهی سبب طغیان رودخانه ها
می گردند و خسارات جانی و مالی زیادی بار می آورند.
در مناطقی
که پوشش گیاهی وجود دارد، هنگام بارندگی قطرات باران به علت انرژی که در مسیر خود
و همچنین تأثیر قوه جاذبه زمین کسب می کنند و می توانند موجب متلاشی شدن ذرات خاک
و جابه جایی آن شوند در اثر برخورد به شاخ و برگ گیاهان به ذرات بسیار ریز تبدیل
گشته و به آهستگی روی خاک می رسند.
از طرفی
بقایای نباتی کف جنگل و مراتع همچون اسفنجی آب حاصل از بارندگی را در خود جذب
نموده و به آهستگی روی خاک رها می کند و بدین وسیله خطر شست و شوی خاک از بین رفته
و خاک حفظ می شود.
جنگل یعنی زندگی
هوای مورد
نیاز انسان در روز حدود ۱۵ کیلوگرم
است. درحالی که جذب غذای مورد احتیاج وی به آب ۱/۵ کیلوگرم و
غذا ۲/۵ کیلوگرم می باشد.
اگر درخت و
فضای سبزی وجود نداشته باشد مشکل انسان در رابطه با وجود گاز کربنیک در هوا و
کمبود اکسیژن به خوبی مشخص می شود. بررسی های دانشمندان نشان می دهد که درختانی
مانند گردو، کاج و بلوط که از خود ماده ای به نام فیتونسید در فضا رها می سازند که
برای بسیاری از باکتری ها و قارچ های تک سلولی و برخی از حشرات ریز اثر کشندگی
دارد. در عین حال تولید چنین موادی توسط درختان روی انسان اثر فرح بخشی دارد.
مغز انسان از دو نیمکره چپ و راست تشکیل شده
است. نیمکره راست در تنظیم احساس غریزی و طبیعی انسان مانند احساس محبت، خواب و
نیازهای دیگر طبیعی نقش دارد. درحالی که نیمکره چپ کار نظم بخشیدن به کارهای
مکانیکی انسان مانند تنظیم وقت و سروقت حاضر بودن را به عهده دارد.
انسان
شهرنشین به دلیل درگیری در کارهای روزمره و شرایط محیط زیست شهری به مراتب کار
بیشتری از نیمکره چپ خود می کشد که موجب اختلال بین دو نیمکره مغز و در نتیجه
عملکرد طبیعی مغز انسان می شود.
دانشمندان
پی برده اند که درختان به سبب رهاسازی مواد شبیه فیتونسید می توانند تعادل بین دو
نیمکره مغز را به خوبی برقرار ساخته و حالت طبیعی و آرام بخشی را به انسان می دهند.
درختان با
تعریق و تعرق خود نقش حساسی در کاهش دمای میکروکلیما و افزایش رطوبت نسبی هوا ایفا
می کنند. دمای یک هکتار فضای سبز در تابستان تا ۵ درجه کمتر
از فضای مجاور خالی از درخت است. و به همین نحو رطوبت نسبی درون یک فضای سبز تا ۱۲ درصد بیش
از محیط خارج اندازه گیری شده است. یعنی فضای سبز، وضعیتی به وجود می آورد که
آسایش فیزیکی مناسبی برای زیست انسان در پی دارد.
درحالی که
آلودگی هوا قابل دیدن است، بسیاری از مردم جنجال هیاهوی اطراف خود را آگاهانه یا
ناخودآگاهانه نادیده گرفته و آن را جزئی تفکیک ناپذیر از زندگی شهری می دانند.
صدای گوش خراش موتورسواران با سروصدا در هر ساعت از روز، اتومبیل ها با اگزوز ناقص
و بوق زدن های بی مورد، صداهای گوناگون، فضای شهر را با آلودگی صوتی، آلوده می
سازند.
کاهش آلودگی صوتی با پوشش گیاهی
امروزه
دانشمندان ثابت کرده اند که درختان و درختچه ها می توانند درکاهش آلودگی صدا موثر
باشند اگر چه خود صدا ممکن است رشد گیاه را به مخاطره بیاندازد. کاهش رشدی در حدود ۴۴ درصدی دریک
مزرعه که درمعرض صدای شدید قرارگرفته، دیده شده است. به هرحال کیفیت کاهش صدا در
درختان و درختچه های مختلف برحسب اندازه برگ، تراکم شاخ و برگ، نوع و بلندی درخت
تفاوت دارد.
با آزمایش
هایی که به عمل آمده دیده شده که درختان و فضای سبزی که درحاشیه خیابان ها ایجاد
شده است اثر کاهندگی بیشتری نسبت به دیوارهای صداگیر پیش ساخته و مصالح ساختمانی
دارند. با این حساب نقش فضای سبزدر کاهش آلودگی صوتی و کاهش هزینه های ساختمانی
مثل دو جداره شدن پنجره ها و دیوارهای بلند و زیبایی شهر کاملا مشخص می شود.